Урьд нь http://lunarnsky.blog.banjig.net/ хаяг дээр хувийн блог хөтөлдөг, энд жаахан "ажил хэрэгч" маягтай байсан билээ. Банжиг.нэт бол Монголдоо яг бор зүрхээрээ босч ирсэн газар. Баярлаж явдаг юм. Даанч яг юм бичих гэхээр заримдаа таг болчихно. Эсвэл яасан нь мэдэгдэхгүй алга болчихно. Сүүлийн үед дажгүй байгаа ч эцсийн хувилбар гараагүй бета гийн өмнөх дээр байна.
Хэзээ нэгэн цагт мэдээж сайжраад гараад ирнэ биз. Тэр үед нь үндэсний үйлдвэрлэлээ дэмжинээ :D
Wednesday, March 31, 2010
Monday, March 1, 2010
Өнгөрсөн борооны хойноос цув нөмрөх
Энэ хэлц бол ерөнхийдөө хийх байж байгаад хийгээгүй юмаа хийх ч байдаг юмуу ер нь "бүх юм өнгөрчихсөн хойно харамсах" гэж тодорхойлж болох юм. Би гэдэг хүн хамгаална гэчихээд дайн болчихсон хойно хамгаалах гэдгээ санах юм. Ер нь бол хөлөг онгоцны Bow баймаар байна. Хамгаалах бол хамгийн түрүүнд л байж байдаг. Миний тэр итгэл хаана байна гэж өөрөөсөө асуулаа. Миний тэр шудрага байдал гэж хаана байна бас.
Өвөө шиг хүнээ алдчихлаа. Бүр багадаа уулзаж байснаасаа хойш уулзахгүй байж байгаад сая цагаан сараар нэг очиж золгосон юм. Явахаасаа өмнө очинодоо гэж бодож байгаад л алдчихлаа. Гэр бүл гэж ярьдаг би юу ч хийж чадсангүй. Нас өндөр гарсан бие ядруу, бид нарыг их л хардаг байсан шиг байсан. Хажууд нь сууж байхад өвөөгөө таниж байна уу гэж байсан. Манай өвөөгийн дүү хүн л дээ. Утгагүй юм одоо ингэж бичээд яах ч юм. Үнэндээ айж байна. Монголын агуу өвөг дээдсийн маань бошго, үнэхээр л үнэн зүйл хэлж. Цаг хугацаа хэнийг ч хүлээхгүй.
Миний итгэл, шудрага байдал гэдэг зүйл дэндүү төсөр байжээ. Яаж чанартай болгохоо ч хэлж мэдэхгүй юм. Арай эрт цагт энэ тухай яриад байгаа юм болов уу. Үгүй л баймаар.
О.Дашбалбар : Амьддаа бие биеэ хайрла...
Амьддаа бие биеэ хайрла, хүмүүсээ
Алив сайхан бүхнээ бусдаас битгий харамла!
Хэрэггүй үгийн зэвээр зүрхийг минь бүү шархлуул,
Хэн нэгнийгээ харанхуй нүх рүү битгий түлх!
Архинд орсон нэгийгээ шоолж бүү инээ,
Аяа, чиний аав чинь ч байж мэднэ шүү.
Амжиж, чи өөрөө алдрын зэрэгт хүрсэн бол
Аз жаргалын хаалгыг бусаддаа нээж өг!
Ачийг чинь тэд бас бүү мартаг.
Ганц сайхан үгээр дутаж яваа хүнд
Гарцаагүй түүнийг нь олж хэл.
Гадаа нартай ч, гэрт хүйтэн өдөр
Газар дээр нэг бус удаа тохиолдоно.
Чамд дурласан сайхан хөвгүүнийг
Чанга хатуу үгээр битгий гомдоо, бүсгүй минь
Чамайг хайрласных нь хариуд хайрла!
Чамаас сайхан хүүхэнд ч дурлаж ч болох шүү.
Бидний амьдрал ав адилхан,
Бидний хоолой дээр үг хүртэл нэг янзаар зангирч
Бидний хацар дээр нулимс хүртэл нэг янзаар бөмбөрч
Бидний зам дээр ав адилхан учрал тохиолддог!
Бүсгүйн доголон нулимсыг асуулгүйгээр арчиж
Бүдэрч унасан хүүхдийг дээр өргөн аргад!
Өнөөдөр чи инээж, нөгөөдөх уйлдаг ч
Өөр нэг өдөр чи гуньж, цаадахь чинь дуулна.
Өлгий, авс хоёрыг хүн бүхэн дамждаг болохоор
Өөр юу ч хэрэггүй, бие биеэ л хайрла!
Өргөн хорвоод хүн хайраар л дутаж болохгүй!
Аз жаргалыг би, хүний сэтгэлийн галаар төсөөлдөг болохоор
Алтан нар гэрлээ бидэнд ав адилхан хайрладаг болохоор
Амьд явахыг би бусдад хайраа түгээхийн нэр гэж бодном.
Аз жаргалыг би бусдаас хайр хүлээхийн нэр гэж ойлгоном!
1980 он, Москва хот.
Өвөө шиг хүнээ алдчихлаа. Бүр багадаа уулзаж байснаасаа хойш уулзахгүй байж байгаад сая цагаан сараар нэг очиж золгосон юм. Явахаасаа өмнө очинодоо гэж бодож байгаад л алдчихлаа. Гэр бүл гэж ярьдаг би юу ч хийж чадсангүй. Нас өндөр гарсан бие ядруу, бид нарыг их л хардаг байсан шиг байсан. Хажууд нь сууж байхад өвөөгөө таниж байна уу гэж байсан. Манай өвөөгийн дүү хүн л дээ. Утгагүй юм одоо ингэж бичээд яах ч юм. Үнэндээ айж байна. Монголын агуу өвөг дээдсийн маань бошго, үнэхээр л үнэн зүйл хэлж. Цаг хугацаа хэнийг ч хүлээхгүй.
Миний итгэл, шудрага байдал гэдэг зүйл дэндүү төсөр байжээ. Яаж чанартай болгохоо ч хэлж мэдэхгүй юм. Арай эрт цагт энэ тухай яриад байгаа юм болов уу. Үгүй л баймаар.
О.Дашбалбар : Амьддаа бие биеэ хайрла...
Амьддаа бие биеэ хайрла, хүмүүсээ
Алив сайхан бүхнээ бусдаас битгий харамла!
Хэрэггүй үгийн зэвээр зүрхийг минь бүү шархлуул,
Хэн нэгнийгээ харанхуй нүх рүү битгий түлх!
Архинд орсон нэгийгээ шоолж бүү инээ,
Аяа, чиний аав чинь ч байж мэднэ шүү.
Амжиж, чи өөрөө алдрын зэрэгт хүрсэн бол
Аз жаргалын хаалгыг бусаддаа нээж өг!
Ачийг чинь тэд бас бүү мартаг.
Ганц сайхан үгээр дутаж яваа хүнд
Гарцаагүй түүнийг нь олж хэл.
Гадаа нартай ч, гэрт хүйтэн өдөр
Газар дээр нэг бус удаа тохиолдоно.
Чамд дурласан сайхан хөвгүүнийг
Чанга хатуу үгээр битгий гомдоо, бүсгүй минь
Чамайг хайрласных нь хариуд хайрла!
Чамаас сайхан хүүхэнд ч дурлаж ч болох шүү.
Бидний амьдрал ав адилхан,
Бидний хоолой дээр үг хүртэл нэг янзаар зангирч
Бидний хацар дээр нулимс хүртэл нэг янзаар бөмбөрч
Бидний зам дээр ав адилхан учрал тохиолддог!
Бүсгүйн доголон нулимсыг асуулгүйгээр арчиж
Бүдэрч унасан хүүхдийг дээр өргөн аргад!
Өнөөдөр чи инээж, нөгөөдөх уйлдаг ч
Өөр нэг өдөр чи гуньж, цаадахь чинь дуулна.
Өлгий, авс хоёрыг хүн бүхэн дамждаг болохоор
Өөр юу ч хэрэггүй, бие биеэ л хайрла!
Өргөн хорвоод хүн хайраар л дутаж болохгүй!
Аз жаргалыг би, хүний сэтгэлийн галаар төсөөлдөг болохоор
Алтан нар гэрлээ бидэнд ав адилхан хайрладаг болохоор
Амьд явахыг би бусдад хайраа түгээхийн нэр гэж бодном.
Аз жаргалыг би бусдаас хайр хүлээхийн нэр гэж ойлгоном!
1980 он, Москва хот.
Subscribe to:
Posts (Atom)